چرا علما فریاد نمیزنند؟!!
لَوْلَا یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَصْنَعُونَ
ترجمه: چرا علما و روحانیون آنها را از گفتار زشت و خوردن مال حرام باز نمیدارند؟ همانا کاری بسیار زشت را پیشه خود نمودند. [1]
به سوال بالا (که در تیتر نوشته شد) سه جواب میشه داد:
جواب اول:
مطابق این آیه و به استناد خطبهی امام حسین علیهالسلام در مِنا [2] سودجوئی و ترسوئی زمینهی سکوت علما را فراهم کرد.
جواب دوم:
مطابق نظریهی گرداب سکوت [3]، رسانهها پوششِ لازم را به داد و فریادهای علما ندادند، چه بسا علمائی[4] فریادها میزنند اما از بلندگوی هیچ رسانهی مردمیای شنیده نمیشود و اگر هم احیاناً در صدا و سیما یا روزنامهها پوشش داده شود، چنان حملهای از جانب مخالف صورت میگیرد که صدا را خفه میکنند، کاش مردم بیشتر با علمای خود ارتباط میداشتند تا واسطهها راهزنیِ فریاد نکنند.
جواب سوم:
هر دو؛ دلیلی نداریم که بگیم حتما یکی از این دو جواب درسته، بلکه میتونه هر دو باشه.
پینوشت:
۱. شیخ حسین انصاریان
۲. تُحَفُ العُقول عَن آل الرّسول؛ ص۲۴۰
۳. نظریهای مربوط به علوم ارتباطات که معتقد است با سکوت رسانهای میشود یک عقیده را خاموش نمود...
۴. مانند آیتالله جوادی آملی، شبزندهدار، مکارم شیرازی، توکل، سیفی مازندرانی، نوری همدانی و ...
*****
نظر شما چیه؟
لطفاً مشارکت کنید تا انگیزه برای ادامهی حیات این وبلاگ باشه
حرفهای نو برای گفتن و شنیدن زیاد دارم